Rouwend hart

Nancy leerde wij kennen via Instagram. Op haar pagina rouwend.hart konden wij en vele andere volgers meelezen over de rauwe rouw na het verlies van hun zoontje en broertje Dani.

Nancy neemt ons vaak mee in haar proces maar ook stelt zij mooie vragen. Vragen over hoe beleef jij de dagen voor de sterfdatum. Dagen, weken of zelfs maanden voorafgaand aan ‘de’ datum maken de wond van pijn, verdriet, machteloosheid maar ook van fijne herinnering weer open.

Tijdens onze videocall schittert dappere Dani op de achtergrond. Een prachtige foto van een zeer innemend ventje. Wat straalt hij een kracht en liefde uit. In zijn ogen kijkende voel ik de kracht, naast tranen komt er ook een glimlach op mijn gezicht. Dani is pure liefde.

Nancy verteld over de periode waarin Dani ziek was. Welke impact de ziekenhuisopnames niet alleen bij hun als ouders heeft gehad maar ook bij hun oudere zoon Rowen. Je beleefd deze intens heftige periode samen maar door de ogen van een kind is de belevenis anders. Details waar je als ouders niet op let omdat je ten midden van de strijd leeft voor je zieke kind ziet je zoon andere details. Rowen verteld wel eens wat aan Nancy over de tijd in het ziekenhuis.

Na het overlijden van Dani is niets meer hetzelfde. Wat heeft het leven voor zin? Ademen gaat gelukkig op de automatische piloot maar zelfs dat is voor Nancy teveel. De maanden verstrijken en het eerste jaar zonder Dani zijn aan het gezin voorbijgegaan. Nancy vraagt zich af hoe zij toch heeft kunnen voortleven met deze intense pijn.

Wij hebben het over de goedbedoelde opmerkingen van mensen die je tegenkomt. We moeten er zelf om lachen tijdens het gesprek, maar de opmerkingen komen vaak op de momenten waarop je ze niet kunt gebruiken. Opmerkingen zoals:

Ach lieverd het komt wel weer goed. O ja is dat zo? Wat komt er goed? 

Je moet toch door en dat lukt je. Moeten? Ik moet helemaal niks

De pijn slijt wel en krijgt een plekje. De pijn slijt wel? Wanneer? En waar is dat plekje dan.

De pijn wordt niet minder, het overvalt Nancy nog steeds. Goede momenten worden afgewisseld met momenten van verdriet en boosheid. Momenten waarop zij denkt:

Ik had het zo van van hem overgenomen, kon dit maar…

Door het overlijden van Dani is Nancy begonnen met de 4-jarige opleiding ‘Rouwtherapeut’. Zij zit in haar laatste jaar. De opleiding heeft haar op persoonlijk vlak ook handvatten en inzichten gegeven. Zo deed zij een opdracht uit haar opleiding samen met haar zoon Rowen. Hierdoor begrijpt zij zijn manier van verdriet uiten beter. Nancy noemde een paar voorbeelden uit de oefening zoals ineens heel boos worden of juist terugtrekken. De voorbeelden die zij noemde waren voor mij ook een eye opener. Het is niet gewoon even boos zijn of alleen willen zijn. Het is het rouwende hart.

Rowen zit nog regelmatig op de kamer van Dani. Daar voelt hij zich verbonden met zijn kleine broertje. De connectie was en is nog zo sterk tussen de broertjes. Dit alles komt doordat er nog steeds over Dani wordt gesproken. Rowen mag zich nog steeds de grote broer voelen van Dani en nog steeds alles met hem delen. Dit is zo waardevol en mooi.

Nancy hoopt door haar eigen ervaring en opleiding straks een mooie praktijk in rouwverwerking te starten waarbij zijn mensen mag gaan begeleiden op het gebied van rouw.

Lieve Nancy wat ben jij een pracht mens… Jouw kwetsbaarheid durven te uiten maakt jou tot wie jij bent… Een prachtig mens met een liefdevol hart…

Wil jij deze inspirerende vrouw volgen? Ga dan naar haar prachtige Rouwend.hart Instagram-account