Waar ik ook ga, ik neem je mee. Mijn kleine schat vol mooie herinneringen aan alle fijne dagen samen met jou. Ik neem ze altijd met me mee. In mijn hart en in mijn herinneringsbox.
Toen wij jonger waren hoorde je het niet vaak dat de ouders van kinderen gescheiden waren. Ik had twee kindjes in de klas met gescheiden ouders. Reuze interessant want zij kregen alles dubbel. Als kind zag je niet het verdriet van de kindjes. Helaas gebeurt het tegenwoordig veel vaker dat kinderen opgroeien in twee gezinnen. Zij hebben een omgangsregeling en verhuizen voor een bepaald aantal dagen naar de andere ouder. Zeker in het begin is dit allemaal nieuw en spannend, verdrietig en eenzaam.
Een kind wilt het liefst dat ouders bij elkaar blijven. Ze zijn loyaal aan beide ouders waardoor ze nog wel eens in een loyaliteitsconflict komen. Ook als ouders in goede harmonie een eigen weg in slaan is het voor kinderen een bittere pil. Uiteraard ook voor de ouders. Je wilt je kind tenslotte gelukkig zien.
Een mooie herinneringsbox kan een mooi cadeau zijn voor een kind. Zij kunnen daar hun eigen herinneringen aan beide ouders in bewaren. Foto’s van jullie beide, een mooie edelsteen die ze kracht geeft, een dagboekje waar zij in kunnen schrijven. Dit zijn maar een paar voorbeelden. Het gaat erom dat een kind ook een eigen plekje heeft waar alles fijn en vertrouwd in is. Een plekje dat meeverhuisd als zij daar behoefte aan hebben.
De Memory Box kan altijd mee tijdens de wissel. Voor een kind ook leuk om de spulletjes te laten zien die in de box zitten. Het kind kan zo toch vertellen over de gebeurtenissen bij de andere ander. En laten we eerlijk zijn, ook fijn voor jou als ouder dat ze in de box blijven zitten.