Elke dag een treetje

Prachtige quote van Toon Hermans, Elke dag een treetje. 

Bij het horen of zeggen van elke dag een treetje denken we vaak dat we enorme stappen moeten zetten. Is dat wel zo? Wat ons betreft niet. Elke dag een treetje betekend voor ons dat we elke dag iets doen waar wij ons goed bij voelen. Dat kan ook zijn, een dagje niks. Tijdens dat dagje niks ontstaat er ruimte voor jezelf. Dat is een treetje voor jezelf. In tijden van rouw zoeken we vaak naar de uitdaging in ‘elke dag een treetje’. De uitdaging ligt niet in het forceren maar in het toelaten en liefhebben. 

In de tijd dat wij zelf in rouw zaten was het toelaten van het verdriet soms een enorme innerlijke strijd. De wereld om ons heen draaide weer. Het voelde alsof het afscheid echt een afscheid was en alles ging weer door. Behalve voor ons. Er moest ook nog zoveel want dat hoorde er tenslotte gewoon bij.

De nachten duurde lang want dan was er tijd voor de tranen. Uitgeput in bed was er de ‘echte’ ruimte voor verdriet. Tot het moment dat er het besef kwam dat we helemaal niks moeten. Elke dag een treetje is voldoende. En wat de inhoud van het treetje is maakt niks uit.

Een treetje kon bijvoorbeeld zijn, voelen. Het verdriet toelaten en daar laten zijn waar het nodig was. De rest was niet belangrijk want er was voldoende op de ene treetje. De volgende dag bestond het treetje uit een mooie vrolijke dag. Een dag waarop genoten werd van de herinneringen. Wij hebben de treetjes nooit benoemd als een stap terug op de ladder want dat is namelijk niet zo. In het hele rouwproces ga je geen stappen achteruit. Je gaat vooruit door verder te leven en te rouwen om wat je los mag laten. Elke dag anders, ieder op zijn of haar eigen manier.

“Elke dag een treetje”